- Dag Bennemans, werkt de anafranil al?
- Nee, dat duurt zo’n twee weken voordat je het begint te merken. Dat is met al die antidepressiva zo. Je zou dus kunnen denken: dan neem ik meteen voor veertien dagen pillen in, en dan is het effect meteen ook meetbaar. Maar dat kun je beter niet doen.
- Je hoort ook wel eens dat sommige mensen na een dag al een gunstig effect merken.
- Dat komt door het placebo-effect, maar daar ben ik niet vatbaar voor. Ik weet wat er in mijn hersenen omgaat, wat die pillen doen. Er is wel een soort gunstig effect merkbaar, door het feit dat ik er nu eens tijdig iets aan gedaan heb. Een voldaan gevoel.
- Sta je op tijd op, ’s ochtends?
- Dat wisselt. Gisteren wel, vanochtend weer niet. Ik was er pas om een uur of één uit.
- Zeker flink aan de port gezeten gisteravond?
- Nee, helemaal niet. Ik drink niet meer, met die anafranil.
- Dat doe je goed. Kom op met je heiligen!
- Ik heb dit keer Otfried van Weissenburg.
- Waar ligt Weissenburg?
- Dat ligt in de Elzas, tussen Straatsburg en Mannheim. Otfried was een Benedictijn die een navertelling schreef van het evangelie – ik weet niet welke van de vier evangeliën, ze verschillen nogal van elkaar – voor het gewone volk. Meer weten we eigenlijk niet van hem, dus ik denk dat hij daarom heilig is verklaard. Er zijn geen wonderen van Otfried bekend.
- Hoe meer je me over die lieden vertelt, hoe simpeler ik de katholieken ga vinden.
- Katholieken zijn bleekscheten die niet eens weten hoe een stortbak werkt, daar heb je gelijk in. Ze zijn een beetje dommig. Ik weet trouwens niet of Otfried een vertaling van een evangelie heeft gemaakt (van het Kerklatijn of het Grieks in het Duits) of dat hij een al bestaande Duitse tekst heeft gebruikt om er, zeg maar, een Kinderevangelie van te maken. Ik denk het laatste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten