zaterdag 2 oktober 2010

Eufrosuna van Egypte (1 januari)

- Dag Duifje.
- Dag Bennemans. Wat een gedonder in het CDA!
- Ja, daar zit men in de maag met een paar dissidenten. En met Wilders natuurlijk. Maar daar zullen ze, met een correcte regie van dat congres, een einde aan maken.
- Hoop jij dat?
- Nee, natuurlijk niet. Maar zo gaan dat soort congressen nu eenmaal. Die regering-Wilders 1 komt eraan.
- Ik ben blij dat ik dood ben.
- Ja. Ik bedoel, nee. Het is het einde van Nederland als voortrekkersnatie. Als voorbeeld.
- Dat lijkt me ook, ja. Je kunt nu nooit meer zeggen, bijvoorbeeld tegen China: stop eens met die doodstraffen. Want dan zegt China: kijk eens naar je eigen!
- Hoe staat het met je heiligen?
- Dat moest ik vragen, Bennemans. Hoe staat het met je heiligen?
- Er groeit prei op hun graven. Maar Eufrosuna van Egypte is wel interessant. Ook Justinus van Chieti had ik kunnen nemen, maar dat was gewoon een ordinaire bisschop. Of Almachius van Rome, ook niet zo interessant. Die protesteerde ergens tegen, in CDA-taal, en werd toen ‘door zwaardvechters ter plekke in stukken gehakt’. Die Eufrosuna ging in het klooster. Ze was een vrouw, maar ze ging in een mannenklooster, waar ze uiteraard...
- Ja?!
- Waar ze uiteraard, zeg ik, apart gehouden werd van de rest van de broeders. Zegt men. Haar vader ging haar zoeken, want ze was opeens weggegaan en verdwenen. Die vader komt in dat klooster terecht, en die komt in direct contact met zijn dochter.
- Ze omhelzen elkaar.
- Nee, juist niet. Die vader herkent haar niet! Van zulke sprookjes, en daar zullen we er nog veel meer van krijgen, hangt het katholicisme dus aan elkaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten