zaterdag 10 juli 2010

Op droeve toon (57)

- Dag Duifje.
- Dag Bennemans, je ziet er niet goed uit, jongen.
- Nee. Ik ben de afgelopen dagen zo ontzettend droevig geweest. Ik mis je.
- Dat zal nog wel een tijdje zo blijven, Bennemans. Blijf me maar missen.
- Ja, lieverd.
- Je moest nog wat correctiewerk doen voor het Verzameld Werk van Karel van het Reve.
- Ja, dat moet ik voor het einde van de maand nog doen.
- Doe dat dan. Zo veel werk is dat niet.
- Nee. Dat doe ik begin volgende week. Oké?
- Dat is goed, jongen. Dus maandag aanstaande ga je te bloedprikken! En dinsdag ga je te corrigeren.
- All right. Ik heb net in één dag Gerard Reve’s Boek van violet en dood gelezen. Het viel niet mee!
- Hoezo, Bennemans?
- Nou, het was, zoals al zijn werk, rotzooierig in elkaar gezet. Dat viel me als eerste op. En ten tweede had hij niets nieuws te vertellen! Al zijn oude grapjes kwamen weer voorbij.
- Maar jij vond hem toch al nooit zo’n goede...?
- Nee, zijn broer Karel vond ik altijd al een veel beter schrijver.
- Dat ben ik met je eens. Zijn geleerde halfbroer, zoals Gerard zei. Van geleerdheid moest Gerard niets hebben.
- Daar moeten in het algemeen katholieken niets van hebben.
- Nee, want geleerden, die weten te veel. Wat voor muziek heb je uitgekozen?
- Nog niets. Die ga ik nu uitkiezen. Het wordt: Robert Fayrfax.

4 opmerkingen:

  1. Ik ben het met je eens, Boek van Violet en Dood is niet best. Er zitten in dit verband misschien 2 kanten aan het schrijverschap: de schrijver is verantwoordelijk voor wat hij publiceert, in dit geval is het dus Reve's schuld dat we met zo'n boek zitten. Aan de andere kant beoordeel en waardeer ik schrijvers vaak naar hun beste werk, wat mij betreft bij Reve: Op weg naar het einde, en Brieven aan Josine M. Dat vind ik dus wel goed, beter dan bijv. De avonden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind Reve’s twee beste boeken: Op weg naar het Einde, en Nader tot U. Zodra hij ‘zoude’ in plaats van het normale ‘zou’ ging schrijven, ben ik afgehaakt: niet interessant meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Spelling, mee eens, dat is een keer leuk, daarna niet meer: hoopht en dat soort fratsen. Nader tot U is prachtig, ik noemde Brieven aan Jsine M. omdat er veel brievenboeken zijn verschenen, en ik uit die categorie dat het meest waardevolle vond. Ooit was ook ik verdrietig, na het overlijden van mijn broer, en (hoewel het over totaal iets anders ging) dit boek hield mij overeind. De Avonden is verworden tot het archetype Reveboek, het heeft zeker kwaliteit, en ik lees en herlees het graag, maar Op weg naar het einde is van een andere klasse. Reve heeft dit overigens zelf ook wel gezien, in een interview deed hij De Avonden ooit eens af als een wat schutterig geschreven debuut. Maar het zal met hem verbonden zijn als HET Reveboek, tot dat het niet meer gelezen wordt. Ik vrees voor Reve dat dit sneller zal zijn dan menigeen denkt. Ben, dit was het weer even. Succes met Karel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vond zijn brievenboeken allemaal, zeg maar, verkeerd, op de bundel brieven na die er zijn uitgewisseld tussen hem en Geert van Oorschot (1951-1987). Met andere woorden: ik had zo graag ook Josine M.’s brieven in dat boek gezien.
    Je zult wel gelijk hebben: over twintig jaar kent niemand meer Gerard Reve.
    Dat zal met zijn Geleerde Halfbroer wel anders zijn. Ik begin maandag met het correctiewerk. Dat is precies een maand na het overlijden van Alice.

    BeantwoordenVerwijderen