Chloé Poizat

Dit is is nu eens een ontdekking: de kunstenares Chloé Poizat. Ze maakt geweldig werk, zie dit. Het maakt duidelijk waarom ik StumbleUpon nog steeds ongeveer driemaal per week gebruik, want daar kwam ik haar tegen.

Beleefd links

Ik heb bijna mijn hele leven op de PvdA gestemd. Ik heb in het begin van de jaren zeventig een keer op de PSP gestemd, vanwege Fred van der Spek, maar later werd het de PvdA. Ik heb dat bijna altijd zonder een spoor van twijfel gedaan, ondanks het feit dat ik het lang niet altijd met ze eens was. Met de andere partijen was ik het nog veel minder eens. Zo gaat dat, democratie: wegstrepen.
Zo vond ik de hulp aan de IceSave-spaarders een typisch PvdA-staaltje. Dat had nooit mogen gebeuren, net zo min als de miljardensteun aan de Nederlandse banken die in de fout waren gegaan. Die kunnen waarachtig hun eigen broek wel ophouden, zou ik zo zeggen. En als ze dat niet kunnen, maak je een Nederlandse Rijks Bank. Maar je gaat geen geld stoppen in die rechtse hobbies, als linkse partij. Toch heb ik bij de laatste verkiezingen, raar maar waar, weer op de PvdA gestemd.
Ik ben nog van de generatie die mensen met een tweede huis verschrikkelijke mensen vindt. Ik vind twee auto’s al teveel, want je gaat maar met de trein. Als ik Tweede Kamerlid was, zou ik elke toespraak beëindigen met: ‘Maar een villabelasting kan natuurlijk niet!’ Zo’n soort socialist ben ik, bedoel ik.
Waar ik me de laatste jaren aardig kwaad om kan maken, dat is het gescheld van rechts op ons. Wij met onze linkse hobbies, de linkse kerk, het linkse machtsdenken enzovoorts. Natuurlijk bevat dat gescheld niets waars (altijd zaten het CDA of de VVD, soms met de PvdA in de regering), maar ik ben het eenvoudig zat.
Er zou eens een stroming binnen de PvdA moeten opstaan, die rechts gaat aanvallen. Niet langer meelullen, maar er tegen ingaan. Die, bijvoorbeeld bij dat geval in Alphen aan den Rijn, zegt: ‘De kogels kwamen van rechts!’ Waar ze trouwens ook vandaan kwamen, want o wonder, de schutter was een PVV-stemmer. Er zou ook eens een psychiater op de tv moeten komen, die zegt: ‘De schutter was een eng rechts mannetje. Of hij suicidaal was, kan ik niet zeggen. Wel kan ik zeggen dat hij zin had om een moordpartij aan te richten.’
Wij linkse mensen moeten met andere woorden eens wat minder beleefd worden. Minder knikken en buigen, maar een grote smoel opentrekken. Zoals we in de jaren zestig ‘Johnson moordenaar!’ riepen, moeten we nu ‘Rutte klungelaar!’ roepen. We moeten weer gaan demonstreren, en tussen de vele beschilderde lakens zie ik er hier een met ‘Maxime, rot op!’ en daar verdomd een met ‘Maar een villabelasting kan natuurlijk niet!’

Kluun denkt ook dat er iets is

In het tv-programma Altijd wat (het is een titel die alleen gevonden kan worden wanneer je van de KRO of van de NCRV bent) bekende bestseller-schrijver (dus ook: slechte schrijver) Kluun – als je met zo’n naam door de wereld gaat, moet je wel een ongelooflijke eikel zijn – dat hij dan wel niet in een christelijke of mohammedaanse God geloofde, maar dat er toch wel iets moest zijn.
Ik heb direct na die uitspraak de tv uitgezet, want ik kan niet goed tegen zulk gezwets.
Als u ook in iets gelooft, dan gelooft u daar na deze simpele woorden niet meer in. Daar gaat ie. Dat iets of die God moet dus hebben bestaan, zeg maar, 13 miljard jaar geleden, bij het ontstaan van het universum. Toen schiep Hij dat universum. Vraag me of vraag niemand hoe Hij dat gedaan heeft. Hij schiep het universum, waarin ook zo’n 8½ miljard jaar later de aarde zou ontstaan.
Nu weten we uit de biologielessen allemaal dat het van simpel gaat naar meer ingewikkeld. Je hebt eerst bacteriën, dan vliegjes en pas veel later krijg je neushoorns en papayavreters.
Dat maakt het wel zéér onwaarschijnlijk dat er iets of een God is geweest, 13 miljard jaar geleden, in tijden dat er nog geen atomen bestonden bijvoorbeeld.
U zult dus uw ietsisme moeten opgeven.