- Dag Bennemans. Het is alweer een tijd geleden.
- Ja, ik ben de afgelopen weken bezig geweest aan twee verhalen. Eentje is er af, Handleiding heet dat.
- Dat heb ik gelezen.
- Ik zal maar niet vragen wat je ervan vindt.
- Nee.
- Maar ik ben voornamelijk bezig geweest, iets te vinden waardoor mijn zin om verder te leven toe zou nemen. Ik heb geen zin meer om verder te gaan zonder jou.
- Dat zal toch moeten, jongen. Je moet volhouden. Het is een tijdelijke inzinking, daar moet je gewoon overheen groeien.
- Als jij zegt dat het moet, dan moet het. Ik dacht, ik ga langere verhalen maken, langer dan die Dirkswoud-dingetjes. Dat heb ik vroeger ook wel gedaan, als ik eens in de put zat.
- Je bedoelt: afwijken van je normale patroon?
- Ja. Vroeger schreef ik vier vijf brieven per dag van elk een paar pagina’s A4. Als ik me slecht voelde, ging ik per dag één of twee lange brieven schrijven.
- Ik hoop wel dat die lange brieven toch leesbaar waren.
- Uiteraard waren ze dat, wat denk je wel?
- Oeps, sorry!
- Uw verontschuldigingen worden graag geaccepteerd. Ik had gisteren een stukje geschreven over de PVV en Lucassen in Nurks, en daar stond iets in over ‘het rauwe NSDAP-karakter’ van Lucassen. Komt er een reactie op van ene Evert. Die man zegt: SDAP en NSDAP waren allebei socialistische partijen, ouwe commie. Ik heb maar teruggeschreven dat hij zijn geschiedenisboeken eens tevoorschijn moest halen.
- Ja, wat een lulpraat van die Evert! Wat voor heiligen heb je vandaag?
- Ik heb er maar één, de laatste wier feestdag valt op 2 januari: Stefana Quinzani. De eerste heilige die we tegenkomen, die de stigmata ‘ontving’, zoals de gelovigen het noemen. Er zullen nog meer van zulke heiligen komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten