- Dag Bennemans, wat ben je aan het doen?
- Ik ben nog steeds in discussie, in Nurks, met iemand die zichzelf niet bekend maakt, maar die schrijft onder de naam ‘MG’ of ‘GM’ – dat ben ik vergeten – over homeopathie.
- Bah.
- Ja. Hij liegt er lustig op los. Zo zegt hij bijvoorbeeld dat het onder geleerden geaccepteerd wordt dat water geheugen heeft. Je weet wel, dat is zo ongeveer de laatste strohalm waaraan de homeopaten zich vastklampen. Dus ik vraag hem of haar: welke geleerden zijn dat, en welke artikelen hebben zij over dat watergeheugen geschreven in Nature of The Lancet.
- En toen kwam je opponent niet met die artikelen, maar met een heel ander artikel aanzetten.
- Ja. En daar stonden wel namen in van geleerden, maar die geleerden hadden geen van allen dubbelblinde onderzoeken gedaan naar de werking van homeopathische middelen. Dus dan weet je nog niks. Verder was ik dom, want ik zag niet in dat het geen onzin was, enzovoorts.
- Moeizame discussie dus.
- Ja, eigenlijk is het helemaal geen discussie. Het praat net zo moeilijk met een homeopaat als het moeilijk is met een christen of moslim te discussiëren.
- Wat voor heiligen heb je vandaag.
- Ik heb er weer een paar. Feestdagen van de twee: nog steeds 1 januari. Allereerst is daar Demet van Plozévet, dat was een kluizenaar, verder niet interessant. Interessanter is Thaumastus van Poitiers.
- Waarom is die interessant?
- Omdat we hier voor het eerst (maar niet voor het laatst) iets tegenkomen van de genezende werking die er zou uitgaan van zo’n heilige. Voor kiespijn of koorts ging je naar zijn graf en schraapte daar wat stof van af, dat je opat. Weg koorts! Ook kleine kinderen met kolieken knapten er flink van op.
- Het lijkt wel wat op de homeopathie.
- Daar zeg je wat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten