Paul Verhoeven

Je hebt het ook met mensen zoals Rutger Hauer en Jeroen Krabbé, maar Paul Verhoeven spant toch wel de kroon. Gisteravond was hij de Zomergast. Al in het eerste filmpje dat werd vertoond (een filmpje over Dick Bos) kwam hijzelf ook voor. Het is deze onuitstaanbare ijdelheid die de bodem vormt van mijn bezwaren tegen de man. Plus dat spierwitte gebit. Plus die Jezusrijmelarij.
Van zijn films kan ik eigenlijk niets zeggen, want ik heb alleen (niet alle afleveringen van) Floris op de tv gezien en in de bioscoop in Alkmaar heb ik Turks fruit gezien. Verder heb ik nog een film van Brian de Palma gezien, Carrie, en toen was het over met films kijken. Ik heb van mijn leven geen films meer gezien dan de twee hier genoemde.
Ik heb dat ook nooit gemist, want ik las wel de romans. Ik herlees graag American psycho, maar ik denk er niet aan naar de film te gaan die ongetwijfeld naar dat boek is gemaakt. Zo herlees ik ook graag Bram Stokers Dracula, maar naar een Dracula-film zult u mij niet zien gaan.
Waar ik gisteravond ook bezwaar tegen maakte, is Verhoevens behoefte om de dingen op zichzelf te betrekken. Zoals de V1- en V2-bases in Den Haag. Die hadden, samen met de geallieerde bombardementen daar, een grote indruk op hem gemaakt (hij was toen 5 of 6 jaar oud, dus veel kan hij er niet meer van weten). Ja, het was zelfs volkomen logisch dat hij, toen hij eenmaal uit Nederland was ‘weggegaan of gevlucht’ (zijn eigen woorden) en in Amerika aankwam, science-fiction-films ging maken! Hij zei ook nog: daar word je voor ‘gekaast’ (zijn uitspraak van het normale Nederlands-Engelse woord ‘gecast’).
Ik zette de tv maar uit toen hij dat had gezegd, want je moet niet kijken naar de dingen die je ergeren. En nu lees ik vandaag in de Volkskrant dat hij het revolutionaire idee heeft opgevat om een film te maken over — Hollands welvaren — Couperus’ De stille kracht. Dat gaat hij doen samen met scenarioschrijver Gerard Soeteman, want waarom zou je niet kiezen voor Gerard Soeteman. Dus dat wordt weer een geweldige film, die ik ook gerust aan me voorbij kan laten gaan.

Naschrift: Ik had dit stukje ook op Facebook gezet, en daar had iemand een klacht. Die klacht luidde, kort gezegd: waarom alles wat boven het maaiveld uitkomt neerhalen? Waarom? Dat staat in dit stukje.
Het is een klacht die je wel meer krijgt als je zo’n stukje schrijft: wees eens trots als Nederlander, als een andere Nederlander iets gepresteerd heeft! Ik vermag dit niet in te zien. Jan Wolkers’ boek Turks fruit was een redelijk goed boek (hij heeft wel betere boeken geschreven, vind ik). Die film naar dat boek van hem was toch, laat ons redelijk blijven, tamelijk belachelijjk. Als die film nu gemaakt zou zijn, zou het geen hit geworden zijn. Maar dat boek kun je nog steeds lezen, en maakt geen belachelijke indruk.
Ik doe niet mee met dat soort nationalistisch gepreek. Als een schrijver of een filmer of een schilder een slecht oeuvre heeft, als ik dat tenminste slecht vind, dan zeg ik dat. Het maakt me daarbij niet uit welke nationaliteit hij heeft. Van Picasso bijvoorbeeld verfoei ik 98% van zijn werk. Dan houd je 2% over, en dat is prachtig werk.