Op droeve toon (74)

- Dag Duifje.
- Dag Bennemans, waar zit je nu aan te denken, jongen?
- Ik zit eraan te denken dat je nu twee maanden dood bent. Je stopte over precies, zeg maar, een half uur met ademen. Je had nog een zeer zwakke adem, het laatste uur. Daar denk ik aan.
- Ik lag er wel goed bij?
- Je lag er zeer vredig en uitgerust bij. Tevreden, leek het. Ik heb je nog één keer aangeraakt en gekust, in dat laatste halve uur.
- Laten we het over iets anders hebben!
- Dat vind ik ook, Alice. Laten we het over iets heel anders hebben!
- Ja! Over de domoren bijvoorbeeld. Wat voor domoren ben jij tegengekomen de afgelopen tijd?
- Nou, bijvoorbeeld Francisco van Jole, in zijn stuk voor Joop.nl.
- Dat heb ik al nooit zo’n erg ontwikkelde jongen gevonden.
- Nee, ik ook niet. Maar toen hij op de tv was, had hij vaak iets aardigs, iets prikkelends. Toen vond ik hem een goeie snuiter, maar dat gevoel neemt nu af, ja.
- Nog slimme mensen tegengekomen?
- Nou, nee. Vanavond was bijvoorbeeld Gerd Leers op de tv, en...
- Ik zei: slimme mensen.
- Nee. Wist je dat Christopher Hitchens jouw ziekte heeft? Slokdarmkanker heet ie. Weinig kans dat hij het zal overleven, zei hij zelf.
- Die kanker alleen, daar komt hij wel overheen. Heeft ie een kale kop?
- Ja.
- Goed teken. Dan zit ie aan de chemo. Dan heeft hij de goede zorg. Wat hij vooral moet blijven doen, is: blijven roken en blijven drinken. Dat maakt nu toch niet meer uit. Plezier blijven maken.
- En volgende week woensdag komt Berend Quest bij me op bezoek!
- Oh! Jongen, dat is geweldig.
- Vind ik ook, maar hij heeft een ziek linkeroog, daar komt ook een nieuw vliesje in geopereerd. En dat rijden van die afstand, dat vind ik zo gevaarlijk. Aan de andere kant: hij is ermee naar Zuid-Frankrijk en terug gereden.
- Je hebt hem hoog zitten, is het niet?
- Ja. Met al zijn tikfouten in zijn stukjes, die ik altijd meteen corrigeer als ik iets schrijf: hij is een van de koningen, en ik ben maar een lakei.