Gisteren, donderdagmiddag 27 oktober tot laat in de nacht, was politiek Nederland druk bezig de mensheid te vermaken met een debat over de prangende vraag: mag Mauro blijven of moet hij terug naar Angola? Helaas had ik ook andere dingen te doen, dus ik heb niet het hele debat, als je het zo mag noemen, gevolgd, maar het kwam er op neer dat minister Leers zei dat een gang naar het Europese Hof geen opschortende werking zou hebben, waarna iemand van, meen ik, de PvdA te berde bracht dat dat wel degelijk een opschortende werking had.
Ik heb zelf geen mening over het geval van die Mauro. Hij mag van mij best blijven. Maar ik kan me ook voorstellen dat je zegt: zus en zo zijn de regels en hij moet weg. Even goede vrienden, hoor. Je moet natuurlijk niet aankomen met een ‘aanzuigende werking’ (PVV, VVD) of met hem wegsturen naar Angola en hem daar dan een studievisum laten aanvragen die dan ‘met voorrang’ behandeld zal worden (CDA). Het is blijven of niet blijven, uit. Volgens de regels is hij na 8 of 9 jaar uitgeprocedeerd, maar minister Leers kan zeggen: je spreekt zo aardig Limburgs, jij mag blijven, blijf maar.
Een en ander werd in de Tweede Kamer van het Nederlandse parlement behandeld. Mauro was aanwezig op de publieke tribune. Hallo, Mauro!
Het ging dus niet over die Ama’s in het algemeen, het ging slechts over één jongen van 18 jaar. Tweede Kamer van het Nederlandse parlement. Of ze godverdomme niets beters te doen hebben, dacht ik. En ze zijn nog niet klaar met het geval-Mauro, want dinsdag moet er nog gestemd worden.
Dames en heren politici. Het was, dat zult u toch wel met mij eens zijn, een schandalige vertoning. Kunt u een volgende keer bijvoorbeeld over dit soort dingen debatteren?
Graag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten